معنی صیقل ده - جستجوی لغت در جدول جو

صیقل ده

لغت نامه دهخدا

صیقل گر

صیقلی، کنایه از روشن کننده

فرهنگ فارسی عمید

صیقل زدن

زدودن
جلا دادن، صیقل دادن، صیقل کردن

فرهنگ فارسی عمید

صیقل گر

(صَ / صِ قَ گَ)

صیقل کار. صیقل. جلادهنده. زدایندۀ آهن و آینه و جز آن

لغت نامه دهخدا

صیقل زدن

(خوا / خا گُ تَ دَ)

روشن کردن. جلا دادن. زدودن:
در هر نفس که از دل آگاه میزنی
صیقل به روی آینۀ ماه میزنی.
طاهر نصرآبادی (از آنندراج).
چو از زخمه صیقل زدی تار را
مقام دگر شد خریدار را.
ملاطغرا (از آنندراج).
ای دل بموج اشک سیاهی مبر ز چشم
صیقل مزن که آینه ام را جلا بس است.
کلیم کاشی (از آنندراج)

لغت نامه دهخدا

گیل ده

(کَ)

دهی است از دهستان دهشال بخش آستانه شهرستان لاهیجان. واقع در 18هزارگزی شمال خاوری آستانه و 6 هزارگزی دهشال. محلی جلگه و هوای آن معتدل و مرطوب و سکنۀ آن 1561 تن است. محصول عمده آن برنج، ابریشم و کنف و شغل اهالی زراعت و صید مرغابی از استخر است. یک بقعۀ قدیمی در آنجا است. دو قریۀ کوچک لوق گیلده و سلیم چاه در آمار جزء گیلده منظور شده است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

صیقل ده آستانه

(صَ قَ دِ)

دهی است جزء دهستان بخش آستانۀ شهرستان لاهیجان، واقع در 18 هزارگزی شمال خاوری آستانه و 6 هزارگزی دهشال. این ده در جلگه واقع و هوای آن معتدل و مرطوب است. 400 تن سکنه دارد. آب آن از سالارجوب سفیدرود. محصول آنجا برنج، بنشن، صیفی و مرغابی. شغل اهالی زراعت و صید است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

صیقل گر

جلا دهنده، زداینده

فرهنگ لغت هوشیار

صیقل زدن

روشن کردن، جلا دادن

فرهنگ لغت هوشیار

معنی صیقل ده - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما